Tornado

Wind slaat de regen tegen 't raam

duizend druppels op het glas.

Geboeid kijk ik ernaar

en wou dat jij nu bij me was.

Lantarenpalenlicht

in duizend glimmers op de ruit

de wind ruist luid

'k zie in een druppel jouw gezicht.

't Is of je in een kerstbal kijkt

er branden vuren in je ogen

't is of je me je lippen reikt

ze worden groter en groter

en ik word ernaar gezogen.

Ik doe de lamp uit in de kamer

steek de handen in mn kruis

we smelten samen op de ramen

en de storm woedt om het huis.

Je hebt me helemaal veroverd

met je opwindende verschijning

samen zijn we nu betoverd

jij bent de zee ik ben de deining.

Je gezicht wordt in de wasem langzaam vager

orkanen rukken aan 't kozijn.

Je ogen neus  en lippen glijden lager

er gaat een rilling door mn lijf.

Op het moment van windkracht tien

spoelt een tornado langs het raam

je bent nu nergens meer te zien

op de ruit schrijf ik jouw naam.

Telkens als de ramen weer beslaan

gaat mijn bloed weer sneller stromen.

Zie ik jouw naam geschreven staan

voel ik de storm weer komen.

Dan brandt jouw beeld in mijn gedachten

en kan ik echt niet langer wachten.

>

<